آشنایی با بقعه جعفریه اصفهان !

  

  بقعه جعفریه اصفهان
بقعه جعفریه اصفهان سند زنده ای از توسعه شهر اصفهان در 800 سال گذشته است. بنایی به جای مانده از دوره حکومت ایلخانان مغول در ایران که امروزه در حاشیه غربی خیابان هاتف مقابل ورودی بازارچه امامزاده اسماعیل و در محله قدیمی خوشینان در بین هیاهوی شهری و طرح های احیای بافت تاریخی اصفهان گم شده است.
 بقعه امامزاده جعفر از جمله تک بنا های برج ماندی است که از قرن هشتم هجری و دوران حکمرانی ایلخانان مسلمان مغول در اصفهان ایجاد شده است و در آن شخصیت های متعددی مدفون شده اند.
بنای هشت ضلعی بقعه سابق بر این در وسط صحن وسیعی قرار داشته که متاسفانه امروز اطراف آن را خانه های مسکونی فرا گرفته است به طوری که نیمی از بقعه در حیاط یکی از خانه های مسکونی مجاور بقعه قرار گرفته دارد.

 

 یادگار مغول ها
گنبد جعفریه از نظر معماری نمونه کاملی از مقابر حکمرانان مغول است که گنبد سرخ مراغه آذربایجان یک نمونه ارزشمند دیگر از این سبک معماری است. این بنا در سابق گنبدی هرمی شكل داشته كه اكنون از میان رفته است. در قسمت نمای خارجی گنبد یك جفت كتیبه وجود دارد. اولین كتیبه به خط ثلث سفید معرق بر زمینه لاجوردی نوشته شده و شامل آیه الكرسی است كه در آخر آن تاریخ 725 هجری قمری آمده است.
در بالای این كتیبه،‌ كتیبه دیگری به خط ساده كوفی بر زمینه فیروزه ای شامل آیاتی از قرآن مجید است. برلوحه بالای در ورودی امامزاده جعفر با خط ثلث سفید معرق بر زمینه كاشی لاجوردی صلوات بر چهارده معصوم نوشته شده است.
شکل بقعه در قسمت پایین هشت ضلعی است. ارتفاع آن کوتاه و مسطح و دارای تزیینات کاشی کاری است. تزیینات کاشی به خط ساده کوفی برجسته و معرق در زمینه ای فیروزه ای است که عبارت بسم الله الرحمن الرحیم شامل آیات 164 تا 167 سوره مبارکه آل عمران بر آن نوشته شده است. کتیبه دوم گنبد به خط سفید معرق بر زمینه لاجوردی شامل آیه الکرسی و در قسمت آخر کتیبه سال ساخت گنبد به تاریخ 752 هجری قمری نوشته شده است.